متاسفانه برخی اوقات والدین اقدام به کتک زدن فرزند خود می کنند که در این حین آسیب هایی به کودک وارد می شود، از همین رو در همین راستا قانونگذار قوانینی وضع نموده است.
کتک زدن فرزند توسط پدر
اصولا کتک زدن کودک توسط پدر در رابطه با تربیت او است، اما این کتک زدن بچه نباید زیاد باشد، بنابراین اگر زدن فرزند توسط پدر از حدی خارج شود، عمل او جرم است و مجازات قانونی به دنبال خواهد داشت.
لازم به ذکر است که در دین اسلام هم برای مجازات مرتکب نخست برای وی اقدامات تامینی و تربیتی در نظر می گیرند و بعد مجازات های مقرر در قانون را برای او اعمال می کنند، بنابراین پدر و مادر هم بایستی از کتک زدن فرزند پرهیز کنند و تا حد امکان به شکل گفتاری به تربیت و اصلاح وی بپردازند.
در صورتی که کتک زدن فرزند توسط پدر، موجب کبودی، شکستگی یا … شود، دیگر حد متعارف به شمار نمی رود و برای عمل او مجازات در نظر گرفته خواهد شد.
بر اساس ماده ی ۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹، هر زمان در اثر بی‌توجهی و سهل‌انگاری افراد غیر از پدر و مادر نسبت به اطفال و نوجوانان نتایج زیر حاصل شود، مقصر علاوه بر پرداخت دیه به‌ شرح زیر مجازات خواهد شد:
الف- فوت کودک یا نوجوان حسب مورد به مجازات حبس درجه 5 (دو تا پنج سال) قانون مجازات اسلامی محکوم خواهد گردید.
ب- فقدان یکی از حواس یا منافع، قطع، نقص یا ازکارافتادگی عضو، زوال عقل یا بروز بیماری صعب ‌العلاج یا دائمی جسمی یا روانی و یا ایراد جراحت از نوع جائفه یا بالاتر حسب مورد به مجازات حبس درجه 6 (شش ماه تا دو سال) قانون مجازات اسلامی محکوم می شود.
پ- نقصان یکی از حواس یا منافع، شکستگی استخوان یا اعضای دیگر و یا بروز بیماری روانی به مجازات حبس درجه 7 (نود و یک روز تا شش ماه) قانون مجازات اسلامی محکوم خواهد گردید.
ت- جراحت سر و صورت و یا گردن در صورت عدم شمول هر یک از بندهای ب و پ به مجازات حبس درجه 8 ( حبس تا نود و یک روز) قانون مجازات اسلامی محکوم می گردد.
ث- آزار جنسی ناشی از بی توجهی و سهلانگاری شدید و مستمر حسب مورد به یکی از مجازات‌های درجه 8 قانون مجازات اسلام می شود.
بنابراین در صورتی که این رفتارها، چه درهنگام کتک زدن فرزند و چه در غیر آن (بی‌توجهی و سهل‌‌انگاری) توسط پدر یا والدین بروز یابد، حسب مورد به مجازات تا حداقل مندرج در بندهای بالا محکوم خواهند گردید. در رابطه با بند (ت) این ماده در صورتی والدین مشمول حکم این تبصره خواهند شد که اقدامات لازم برای پیشگیری از صدمه را انجام نداده باشند و صدمه مستند به آنان باشد.
مانع شدن پدر از تحصیل فرزند
مانعیت فرزند از تحصیل جرم است، چراکه بر اساس ماده ی ۷ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، هر کدام از والدین، اولیاء یا سرپرستان قانونی طفل و نوجوان و همه ی افرادی که مسؤولیت نگهداری، مراقبت و تربیت طفل را برعهده دارند، اگر برخلاف مقررات قانون تأمین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی از ثبت‌نام و فراهم نمودن موجبات تحصیل طفل و نوجوان واجد شرایط تحصیل تا پایان دوره متوسطه خودداری نمایند یا به هر شکلی از تحصیل وی جلوگیری کنند، به انجام تکلیف یاد شده و جزای نقدی درجه 7 قانون مجازات اسلامی محکوم خواهند شد.